ریشه ی واژه ی #بخت #موت

همان موت ترکی به معنی بخت است
موتلو : بختلی
بخت از بن باغماق بوغماق باماق به معنی بستن است
باغیشلاماق بخشایش در فارسی
از صفات خداوند است
در زندگی انسان بخت و سرنوشت نسیب شده از خداوند است.
بخشش
بخت
باغیش
باغیت

در ترکی به دو صورت رایج است

mut

باغیت - بخت - بوخت - بوت - موت

pay

باغیت - بای - پای

هر دو از واژه ی آشنای باغیشلاماق ترکی هستند که با تغییر فرم معانی خود را با تفسیر های متفاوت گرفته اند.

ریشه یابی کلمه پول

 کلمه ی پول همان کلمه ی #پارا در ترکی استانبولیست

تفسیر اول :

این واژه در سانسکریت به صورت پور  به معنی نقره استفاده میشده که هیچ فعل و بنیانی در آن زبان ندارد.

این کلمه در زبان پهلوی هم از بن ترکی گرفته شده است.

مثلا کلمه ی پوران در فارسی معیار سرخیت شده و زیبایی و جلا شده است کلمه ی پارا به معنی پول از فعل پارلاماق(به معنی درخشیدن) وارد فارسی شده که فرم ترکی امروزی آن پارلایان است پول و پارا هر دو بخاطر درخشندگی زر و طلا به آن نسبت داده شده است.

Qoparaq

Opara

Para

Pura

Pur

Pul

تفسیر دوم :

بعضی از دوستان هم چنین نظری دارند :/کلمه‌ی «پول» در زمان اشکانیان از زبانِ یونانی واردِ زبانِ‌ فارسی شد. پول از کلمه‌ی یونانی ابولوس Obolos گرفته شده. ابولوس Obolus که جمع واژه‌ی ابولی oboloí است، معادلِ یک ششمِ دراخما یا درهم است. در زبانِ انگلیسی به این سکه اُبُل obol گفته می‌شود. واژه‌ی اُبُل با واژه‌‌ای هم‌ریشه است که حتماً آن‌را شنیده‌اید؛ اُبِلیسک. در زبانِ یونانی به ابلیسکوس obelískos یا ابلیسک، که نمادِ‌ شیطان است، به خاطرِ اندازه‌ی بزرگش، به کنایه اُبُلِ کوچک گفته می‌شود/

این کلمه باز هم ریشه ای ترکی دارد و از واژه  ابولی oboloí که معادل یک ششم درهم است همان ماجرای تکه و para را داراست که همان فعل پارتلاماق مشهود است و دارای فعلی ترکیست و تفسیر ایشان برای ابلیسک کامل اشتباه است یک جهت از تفسیر واژه پول است که مربوط معنی تکه میشود.

بنظر بنده این واژه در تفسیر اول منطقی تر است چون معیار درخشندگی از تکه به معنی نزدیک تر است دوما اینکه ممکن است در اصل پارا در معنی درخشیدن بوده و بعدا معادل یک ششم دراخما بخاطر استفاده از واژه پول شده .

همین کلمه در یونان باستان در وضعیت آپولوس به معنی خدای پول , زر , سکه و دارایی از واژه پارا وارد یونان باستان شده .

ریشه یابی کلمه قاشقایی-قشقایی

خیلی برایمان مهم است که ریشه ی کلمه این واژه و معنای آن را بدانیم چون قشقایی ها ترکان و ایل ارزشمندی در تاریخ آن منطقه داشتند.

واژه ی قشقایی مشهود است که این کلمه از دو بخش قاش+قایی تشکیل شده ، اول باید ریشه ی کلمه قاش و قاچماق-قاشماق را پیدا کنیم ، این واژه در ترکی به معنی دویدن و فرار کردن است.

قاچ در ترکی به معنی بزرگ است و این باز هم بی ارتباط نیست با کلمه ی دویدن شاید برایتان جالب باشد قاچماق نوعی راه رفتن بزرگ گونه است به سرعت و بزرگ پا انداختن مربوط هست .

و ایل هایی مانند قشقایی و قاجار هم این کلمات را در اسم خود دارند.

بدیهی است که متوجه بشیم این یک صفت برای ایل است یعنی نشان دهنده ی بزرگی مشتقات کلمه ی قاچ را میتوان به قارا به معنی بزرگ هم اشاره کرد که تا مطمئن بشوید که این کلمه در اصل مفهوم بزرگ را دارد.

در مثال بهتر میتوان به کلمه قوجا(قاجا) اشاره کرد کاملا صحیح است که این کلمه از دو حالت قاج+جا درست شده و به صورت خواجه وارد فارسی شده !

قاج در ترکی به معناهای دشمن هم است که باز هم دور از معنی بزرگ نیست.

مانع بزرگ ضد و علیه در ترکی قاج هم میتواند باشد.

پس در نتیجه قاچ قایی به معنی قایی های بزرگ تبار میتوان یاد کرد.

یاشاسین دوغما ائلیم ؛ یازیلسین آنا دیلیم