این واژه از فعل تاوماق به معنی تصاحب کردن است.
تاوان به معنی خسارت ، غرامت و جریمه است :
/تاوان دهخدا
تاوان . (اِ) غرامت . (صحاح الفرس ) (فرهنگ خطی کتابخانه ٔ دهخدا) (شرفنامه ٔ منیری ) (آنندراج ) (انجمن آرا) (برهان ) (ناظم الاطباء). جریمانه . (ناظم الاطباء). جریمه . وجه خسارت . جبران ضرر :
به تاوانْش دینار بخشم ز گنج
بشویم دل غمگساران ز رنج ./
/معنی تاوان در فرهنگ معین
تاوان
[ په . ] (اِ.) ۱ - غرامت ، جریمه . ۲ - عوض ، بدل .
تاوان دادن
(دَ) (مص م .) ۱ - جریمه دادن . ۲ - عوض دادن /
معادل ترکی جریمه تاوان است.
جریمه : تاوان - tavan
